komu w drogę, temu... onigiri!

Onigiri jest bardzo popularną przekąską, często jest składnikiem bento. Będąc w Japonii niemal każdego dnia kupowaliśmy kilka i zabieraliśmy ze sobą na wędrówki po okolicy lub jazdę pociągiem. Czasami były dla nas niemałą niespodzianką, bo kanji pozostawały nie-do-rozszyfrowania. :) Onigiri sprzedawane w konbini wyglądają zwykle jakoś tak:

Otulone w wodorosty nori wyglądają smacznie i takie są. Jakiś czas zajęło nam uczenie się, jak to otworzyć tak, żeby było dobrze, żeby się wszystko nie porozwalało i można to było po ludzku zjeść. Dla niewtajemniczonych filmik instruktażowy (przy okazji pokazujący jak dostać się również do zapakowanego na wynos sushi):



Onigiri są sycące, takie kanapki ryżowe, łatwe w przygotowaniu. Nie wymagają wielu składników ani nakładów finansowych. :) Podstawa to ryż i coś do środka, nori na zewnątrz. Osobiście za sprasowanymi wodorostami nie przepadam, więc jedynie onigiri robione dla innych tak przyozdabiam.

Tym razem onigiri wypełnione łososiem i marynowaną tykwą, o której więcej już niedługo. :) Mnie zwykle wychodzą kulki a nie ładne trójkąty, do robienia których zaganiam L., dlatego pewnie w końcu kupie foremki do onigiri. Porażka, wiem, ale trzeba sobie życie umilać. :)

Japończycy nie byliby sobą, gdyby nie wymyślili pudełka na onigiri. Są takie, na onigiri różnej wielkości. Ja mam takowe, kupione za całe 105 jenów. :)

No to w drogę! :)